Japan: Kyoto
Na een prima verlopen vliegreis- met een afgebroken landing, want landen lukte de eerste keer niet en de gerustellende woorden van de piloot hierbij: " we kijken even of het zometeen wel lukt" - kwamen we aan in Kyoto. We moesten op zoek naar ons hotel en de taxichauffeur zocht met ons mee. En de Tom Tom ook....we zijn uiteindelijk bij een straatje in het donker en in de regen met onze backpacks uitgestapt en hebben een willekeurige persoon om de weg gevraagd. Deze wist waar het was. Hoera.
Het hotel is geen hotel te noemen. Er is niemand behalve wat dwaas kijkende, behulpzame toeristen die met je meevoelen dat je daar ook zit. En eerlijk gezegd, hoe erg is het nou dat de veren van het matras een beetje in je rug prikken en dat de airco in het bed gemonteerd is (ongeveer).
Maar zoals Feike altijd zegt: locatie, locatie, locatie: we zitten op een goeie locatie en daar gaat het om. En er zijn geen beestjes. Ook fijn.
EN EEN GROTE PLUS VOOR DE SUPERDOUCHE DEZE IS FANTASTISCH.
Na een korte nacht heerlijke slaap zijn we om 8.00 letterlijk uit de veren gesprongen en op weg gegaan naar de eerste tempel/kasteel: mooi!! Er was Een vogeltjesvloer: als je eroverheen loopt maakt het het geluid van vogeltjes. Om de indringers op te merken als deze binnen kwam sluipen. Effectief. Wij hebben dat thuis bij de verwarming, dus daar komt niemand langs!! !
Er was een geweldig fotomoatment: Feike rennend met een prullenbak, omdat die de sfeer van de poort niet goed weergaf. (We hebben ingezet op maar één boete in heel Japan, tot nu toe halen we dat niet gelukkig).
Van het kasteel zijn we naar het mangamuseum gelopen. Daar zijn we niet in geweest
Maar wel in het kaleidoscopenmuseum. Supergeinig en Feike kent daar een liedje over.
Vervolgens doorgelopen naar Nishiki markt (een markt: )) met heeel heeeeel veel eten en glimdingen en prullaria die we niet gekocht hebben omdat we daar dan twee maanden mee rond moeten sjouwen (Feike) .ik ben een plan aan het beramen om de rugzak geleidelijk zwaarder te laten worden zodat Feike het niet merkt en we dus allemaal onzinnige onnodige maar glimmende prullaria mee naar huis nemen.*wrijft in handen*
Het stadhuis stond ook als highlight aangegeven, maar die konden we niet vinden. En dat wat we vonden leek wel een woonhuis, dus niet gevonden.
Op naar Gion, de authentieke wijk van Kyoto waar je nog een echte geisha tegen het lijf kunt lopen. Veel kimonodragende mensen gezien, weinig echte geisha's.
Leuke smalle straatjes, prachtige tempeltjes en mooie parken in Gion. Met een flinke boog richting het centraal station van Kioto gelopen, op naar de grote paal, genaamd Kyoto tower.
Toch maar eerst het station bezocht, erg mooi en groots, en onder het station de megalmegaluxe supermarkt met heel veel verse producten. Bijzonder opgevouwen vlees en veel dingen op stokjes.
Geen zin in gedoe dus komkommer sushi gekocht en de eerste crackers!!!! Bij de 7-11 is geen cracker te krijgen, ook niet bij de Lawson of Familymarket (foodiemarkt).
Daarna richting grote paal!!! Lijkt sprekend op de euromast alleen zie je van boven Kyoto ipv Rotterdam(tenminste is mijn mening maar Marijn wilde er graag in).
Van boven wel gigantische mail gespot waar de volgende stop was.
Een gigantisch assortiment elektronica. Alleen de fotocamera afdeling zo groot als een mediamarkt. Teveel te kiezen en dus niks gekocht. (WANT DAAR MOETEN WE 2 MAANDEN MEE SLEPEN)
Wel lekker gegeten op de 7e etage.
Terug naar het hotel met eventueel een stop bij een barretje.
Helaas geen geschikt barretje gevonden en even verdwaald in de buurt van het hostel. Zit echt goed verstopt!!
Half 1 in slaap gevallen en pas om 12 uur gezamenlijk wakker geschrokken.
Hoe goed je kan slapen op zo'n raar matras.
Bijgekomen van de schrik van het slapen en na 2 koppen koffie zijn we toch vol van energie naar de Fushimi-Inari (tip van collega anouk) gegaan met de metro. We worden al handig in lukraak op knopjes drukken voor een kaartje. De truc is: gewoon muntjes erin doen en op een poppetje drukken. Dan roept dat ding.iets en dan heb je n kaartje.
De fushimi inari was heel mooi en om elke hoek weer een andere inval van het licht. Ik had nog even een flashback naar Adams peak in Sri Lanka, maar dit was echt een eitje vergeleken met die monsterberg.
We hebben gezocht naar vossen met 9 staarten (niet te vinden) en naar het heilige spiegeltje boven op de berg (niet gezien). Leuke wandeling was het zeker en we hebben veel gelachen.
Nu zijn we beland in een koffietentje wat eerst ook nog een missie op zich was. Heerlijk bijgekomen en we gaan zometeen naar de sushibar met draaiplateau.
Baaaaaiiii!
Feike en Marijn
Het hotel is geen hotel te noemen. Er is niemand behalve wat dwaas kijkende, behulpzame toeristen die met je meevoelen dat je daar ook zit. En eerlijk gezegd, hoe erg is het nou dat de veren van het matras een beetje in je rug prikken en dat de airco in het bed gemonteerd is (ongeveer).
Maar zoals Feike altijd zegt: locatie, locatie, locatie: we zitten op een goeie locatie en daar gaat het om. En er zijn geen beestjes. Ook fijn.
EN EEN GROTE PLUS VOOR DE SUPERDOUCHE DEZE IS FANTASTISCH.
Na een korte nacht heerlijke slaap zijn we om 8.00 letterlijk uit de veren gesprongen en op weg gegaan naar de eerste tempel/kasteel: mooi!! Er was Een vogeltjesvloer: als je eroverheen loopt maakt het het geluid van vogeltjes. Om de indringers op te merken als deze binnen kwam sluipen. Effectief. Wij hebben dat thuis bij de verwarming, dus daar komt niemand langs!! !
Er was een geweldig fotomoatment: Feike rennend met een prullenbak, omdat die de sfeer van de poort niet goed weergaf. (We hebben ingezet op maar één boete in heel Japan, tot nu toe halen we dat niet gelukkig).
Van het kasteel zijn we naar het mangamuseum gelopen. Daar zijn we niet in geweest
Maar wel in het kaleidoscopenmuseum. Supergeinig en Feike kent daar een liedje over.
Vervolgens doorgelopen naar Nishiki markt (een markt: )) met heeel heeeeel veel eten en glimdingen en prullaria die we niet gekocht hebben omdat we daar dan twee maanden mee rond moeten sjouwen (Feike) .ik ben een plan aan het beramen om de rugzak geleidelijk zwaarder te laten worden zodat Feike het niet merkt en we dus allemaal onzinnige onnodige maar glimmende prullaria mee naar huis nemen.*wrijft in handen*
Het stadhuis stond ook als highlight aangegeven, maar die konden we niet vinden. En dat wat we vonden leek wel een woonhuis, dus niet gevonden.
Op naar Gion, de authentieke wijk van Kyoto waar je nog een echte geisha tegen het lijf kunt lopen. Veel kimonodragende mensen gezien, weinig echte geisha's.
Leuke smalle straatjes, prachtige tempeltjes en mooie parken in Gion. Met een flinke boog richting het centraal station van Kioto gelopen, op naar de grote paal, genaamd Kyoto tower.
Toch maar eerst het station bezocht, erg mooi en groots, en onder het station de megalmegaluxe supermarkt met heel veel verse producten. Bijzonder opgevouwen vlees en veel dingen op stokjes.
Geen zin in gedoe dus komkommer sushi gekocht en de eerste crackers!!!! Bij de 7-11 is geen cracker te krijgen, ook niet bij de Lawson of Familymarket (foodiemarkt).
Daarna richting grote paal!!! Lijkt sprekend op de euromast alleen zie je van boven Kyoto ipv Rotterdam(tenminste is mijn mening maar Marijn wilde er graag in).
Van boven wel gigantische mail gespot waar de volgende stop was.
Een gigantisch assortiment elektronica. Alleen de fotocamera afdeling zo groot als een mediamarkt. Teveel te kiezen en dus niks gekocht. (WANT DAAR MOETEN WE 2 MAANDEN MEE SLEPEN)
Wel lekker gegeten op de 7e etage.
Terug naar het hotel met eventueel een stop bij een barretje.
Helaas geen geschikt barretje gevonden en even verdwaald in de buurt van het hostel. Zit echt goed verstopt!!
Half 1 in slaap gevallen en pas om 12 uur gezamenlijk wakker geschrokken.
Hoe goed je kan slapen op zo'n raar matras.
Bijgekomen van de schrik van het slapen en na 2 koppen koffie zijn we toch vol van energie naar de Fushimi-Inari (tip van collega anouk) gegaan met de metro. We worden al handig in lukraak op knopjes drukken voor een kaartje. De truc is: gewoon muntjes erin doen en op een poppetje drukken. Dan roept dat ding.iets en dan heb je n kaartje.
De fushimi inari was heel mooi en om elke hoek weer een andere inval van het licht. Ik had nog even een flashback naar Adams peak in Sri Lanka, maar dit was echt een eitje vergeleken met die monsterberg.
We hebben gezocht naar vossen met 9 staarten (niet te vinden) en naar het heilige spiegeltje boven op de berg (niet gezien). Leuke wandeling was het zeker en we hebben veel gelachen.
Nu zijn we beland in een koffietentje wat eerst ook nog een missie op zich was. Heerlijk bijgekomen en we gaan zometeen naar de sushibar met draaiplateau.
Baaaaaiiii!
Feike en Marijn
@FeiK: Prop die rugtas vol met mooie glimmende dingen
@Marijn: wij zagen een Scheveningse in klederdracht. Net geen geisha, maar ook geinig!
Veel plezier! X
Gé enPaps
En natuurlijk ook om inspiratie op te doen ;)
We gaan jullie volgen hoor.