Space World en Busan
13 oktober 2017 - Jeju, Zuid-Korea
Rond een uur of 9 opgestaan om tijdig bij Spaceworld aan te komen. De rijen, zoals verwacht, vandaag een stuk kleiner!
De Zaturn, 65 meter hoog, doemde al voor ons op.
Gelijk maar deze achtbaan bedwongen, met 130 km per uur 1 van de 10 achtbanen op de bucketlist van Marijn, afgevinkt. Check check dubbelcheck (2x).
Vervolgens alle aanwezige attracties ook langsgegaan, een waterbaan/waterballet, een centrifuge achtbaan(beetje afgesleten stootkussens dus enigszins pijnlijk), een achtbaan in het donker, een hele lange snelle hoge gele achtbaan en tot slot, na het nuttigen van een heerlijke noodlesoep, het spookhuis. Altijd leuk zo'n loopspookhuis waar de aanwijzingen in het Japans staan aangegeven. Overal aliens en tot slot 2 hysterische Japanse meisjes achter ons aan. Die gingen iets minder gereserveerd door de attractie heen dan je van de gemiddelde Japanner verwacht......
Het park gaat aan het eind van het jaar na 28 jaar sluiten en dat merk je aan het niet noodzakelijk onderhoud... Dat gebeurt niet meer.
Trouwens nog steeds niks gehoord over de vliegtickets naar Busan, de basterds van Supersaver reageren niet op pinnige mailtjes...
Morgen maar hopen dat we op de passagierslijst staan!!
Heel vroeg op 4:45 uur naar de bus, althans dat was het plan. Gisteren al vergeefs Japanners gevraagd ons de bushalte aan te wijzen, er werd flink gezocht op the Internet maar duidelijk werd het niet. Daarom. Nog.maar een keer Google Maps ingeschakeld en toen was er ook een treinoptie. Deze optie daarom maar gekozen.
Op de luchthaven van Fukuoka werken de minst vriendelijke jappaners in de beveiliging. Na 7 keer herhalen en wijzen naar het bordje dat we met Jejuair mee wilde vliegen begreep hij ons maar kregen we een sneer dat het zjezju-air is. Staat echt gewoon Jeju..
Inchecken ging helemaal goed!!!! We stonden op de lijst alleen het nog niet hebben van een ticket om Zuid Korea weer te verlaten leverde een kleine vertraging op. Maar we mochten toch door!!
Hoera, hoera, Zuid Korea here we come! Aangekomen in zuid korea! Heel en wel. We gingen per hobbelbus naar het hotel. Zo hebben we in ieder geval kunnen zien hoe gigantisch grooooot Busan is. Het is ook nog eens gescheiden door water en bergjes , waardoor je steeds het idee hebt de stad uit te rijden om vervolgens keihard het volgende drukke centrum van Busan in te rijden. Verwarring alom. We mochten gelukkig eerder inchecken, dus konden onze spullen dumpen en op zoek gaan naar was zuid Korea anders maakt dan Japan. Nou, dat is nogal een lijst! Komt ie: - stopcontacten zijn westers - over de stoepen in Japan kun je schrijden als de king en queen that you are. In korea ga je op je plaat als je dat doet - Japan heeft OVERAL frisdrankautomaten. Korea heeft bloemen automaten en wc papierautomaten! - de mensen zijn iets minder gereserveerd dan in Japan. Je bent zo geadopteerd. - ze hebben veel bureaustoelen en bedrijfjes waar ze deze repareren. Met name midden in de stad. (Je zal maar hoge bureaustoelennood hebben) - de keurige rijen voor het in de trein/tram/metro/bus /streetcar etc. Gaat compleet ongestructureerd. Eerst naar binnen, dan mensen eruit laten. Of niet. - je mag overal roken, behalve binnen - bijna overal Wi-Fi. - veeeeel koffiehuizen en plekjes om lekker te zitten, in Japan nul. - minder tempels midden in de stad....ook geen herten. - de wc' s...ik.mis Japan!!! Ze zijn weer gewoon. En vies - weinig pinautomaten voor foreighn pasjes - blijkbaar: neon rules!!!! Overal knipperende lampjes - ze hebben veel grijze, witte en zwarte auto's. Kleur is uitzonderlijk en ze zijn niet meer vierkant zoals die in Japan. - je kunt makkelijker zuid korea in dan Japan uit. - ze hebben geen slagroompuddingbroodjes, tot grote ontsteltenis van van Feike Anyhoe : het is een leuk en vriendelijk land. De mensen zijn vreselijk aardig en helpen je ook waar je helemaal geen hulp nodig hebt of wilt. Maar omdat ze zo lief zijn accepteer je het gewoon. De eerste avond in deze drukke stad zijn we naar de rustige vismarkt gelopen. Deze markt wordt ook wel gebruikt als decor in films! Leuk. Verder hebben we downtown bekeken en zijn getuige geweest van een k-pop optreden. Waaaaaanzinnig leuk( nee). De volgende dag zijn we in de regen een stuk gaan lopen, op weg naar het Busan museum. Op weg wil in dit geval letterlijk zeggen: op de snelweg oversteken, door kleine straatjes met een helling van 10000000 graden. Om uiteindelijk wel het museum te vinden. Hier werden we door een heel vriendelijke mevrouw aangekleed in itraditionele kledij. Feike vond dat leuk!!! ( nee). Daarna een uurtje of 2 doorgebracht en de geschiedenis van korea langs zien komen. Heel interessant. Omdat het regende was het de beste dag om naar het strand te gaan. Hundae beach. We hebben daar een bekend persoon gezien! ( denken we en vinden we, want het was geen koreaan en het filmfestival is bezig en volgens ons boekje lopen er bekende mensen rond. Dus. ) Omdat het bleef regenen zijn we toch weer naar de stad gegaan, want er was mannenvleesch beloofd aan Feike. Na een kleine zoektocht vonden we een plekje. Met vleesch en een bakplaat. En een mevrouw die het vleesch erop legde. Wederom een ontstelde Feike, die liever zelf de bakplaat wilde bedienen en dat dus ook heel snel zelf deed toen het tijd was voor meer vlees. Ze keken er niet vreemd van op. Omdat de lotte mall hier een heel groot ding is, zijn we toch gaan shoppen. Deze mall is 12 verdiepingen hoog en heeft een buitentuin op twee verdiepingen en daarbij ook nog eems een heel erg mooi uitzicht over de gehele stad(sdelen). Er moest een boekje en een crème komen. Gelukt! Whoootiedoo. Dit heeft nogal wat voeten in de aarde gehad (Of stampvoeten, 't is maar hoe je t bekijkt) Vandaag gaan we ( vrijdag de 13e, er kan een hoop misgaan. Grapje moeders, komt allemaal goed) met de nachtferry naar jeju (zjezju, anders worden ze boos). Mogelijk staan we niet op de passagierslijst, maar dit zal ook wel weer goed komen. :). Er was zelfs een gevalletje van London valling, maar ik heb niet opgenomen. Dus niemand weet waarom London's calling. Daar gaan we hiken en gewoon zijn. Het schijnt op Hawaï te lijken. Dat komt mooi uit, want daar wilde ik ook nog graag heen. Oh en ze hebben daar een teddybeermuseum en een sex museum. We krijgen het druk. Als we niet zinken, horen jullie snel van ons.
De Zaturn, 65 meter hoog, doemde al voor ons op.
Gelijk maar deze achtbaan bedwongen, met 130 km per uur 1 van de 10 achtbanen op de bucketlist van Marijn, afgevinkt. Check check dubbelcheck (2x).
Vervolgens alle aanwezige attracties ook langsgegaan, een waterbaan/waterballet, een centrifuge achtbaan(beetje afgesleten stootkussens dus enigszins pijnlijk), een achtbaan in het donker, een hele lange snelle hoge gele achtbaan en tot slot, na het nuttigen van een heerlijke noodlesoep, het spookhuis. Altijd leuk zo'n loopspookhuis waar de aanwijzingen in het Japans staan aangegeven. Overal aliens en tot slot 2 hysterische Japanse meisjes achter ons aan. Die gingen iets minder gereserveerd door de attractie heen dan je van de gemiddelde Japanner verwacht......
Het park gaat aan het eind van het jaar na 28 jaar sluiten en dat merk je aan het niet noodzakelijk onderhoud... Dat gebeurt niet meer.
Trouwens nog steeds niks gehoord over de vliegtickets naar Busan, de basterds van Supersaver reageren niet op pinnige mailtjes...
Morgen maar hopen dat we op de passagierslijst staan!!
Heel vroeg op 4:45 uur naar de bus, althans dat was het plan. Gisteren al vergeefs Japanners gevraagd ons de bushalte aan te wijzen, er werd flink gezocht op the Internet maar duidelijk werd het niet. Daarom. Nog.maar een keer Google Maps ingeschakeld en toen was er ook een treinoptie. Deze optie daarom maar gekozen.
Op de luchthaven van Fukuoka werken de minst vriendelijke jappaners in de beveiliging. Na 7 keer herhalen en wijzen naar het bordje dat we met Jejuair mee wilde vliegen begreep hij ons maar kregen we een sneer dat het zjezju-air is. Staat echt gewoon Jeju..
Inchecken ging helemaal goed!!!! We stonden op de lijst alleen het nog niet hebben van een ticket om Zuid Korea weer te verlaten leverde een kleine vertraging op. Maar we mochten toch door!!
Hoera, hoera, Zuid Korea here we come! Aangekomen in zuid korea! Heel en wel. We gingen per hobbelbus naar het hotel. Zo hebben we in ieder geval kunnen zien hoe gigantisch grooooot Busan is. Het is ook nog eens gescheiden door water en bergjes , waardoor je steeds het idee hebt de stad uit te rijden om vervolgens keihard het volgende drukke centrum van Busan in te rijden. Verwarring alom. We mochten gelukkig eerder inchecken, dus konden onze spullen dumpen en op zoek gaan naar was zuid Korea anders maakt dan Japan. Nou, dat is nogal een lijst! Komt ie: - stopcontacten zijn westers - over de stoepen in Japan kun je schrijden als de king en queen that you are. In korea ga je op je plaat als je dat doet - Japan heeft OVERAL frisdrankautomaten. Korea heeft bloemen automaten en wc papierautomaten! - de mensen zijn iets minder gereserveerd dan in Japan. Je bent zo geadopteerd. - ze hebben veel bureaustoelen en bedrijfjes waar ze deze repareren. Met name midden in de stad. (Je zal maar hoge bureaustoelennood hebben) - de keurige rijen voor het in de trein/tram/metro/bus /streetcar etc. Gaat compleet ongestructureerd. Eerst naar binnen, dan mensen eruit laten. Of niet. - je mag overal roken, behalve binnen - bijna overal Wi-Fi. - veeeeel koffiehuizen en plekjes om lekker te zitten, in Japan nul. - minder tempels midden in de stad....ook geen herten. - de wc' s...ik.mis Japan!!! Ze zijn weer gewoon. En vies - weinig pinautomaten voor foreighn pasjes - blijkbaar: neon rules!!!! Overal knipperende lampjes - ze hebben veel grijze, witte en zwarte auto's. Kleur is uitzonderlijk en ze zijn niet meer vierkant zoals die in Japan. - je kunt makkelijker zuid korea in dan Japan uit. - ze hebben geen slagroompuddingbroodjes, tot grote ontsteltenis van van Feike Anyhoe : het is een leuk en vriendelijk land. De mensen zijn vreselijk aardig en helpen je ook waar je helemaal geen hulp nodig hebt of wilt. Maar omdat ze zo lief zijn accepteer je het gewoon. De eerste avond in deze drukke stad zijn we naar de rustige vismarkt gelopen. Deze markt wordt ook wel gebruikt als decor in films! Leuk. Verder hebben we downtown bekeken en zijn getuige geweest van een k-pop optreden. Waaaaaanzinnig leuk( nee). De volgende dag zijn we in de regen een stuk gaan lopen, op weg naar het Busan museum. Op weg wil in dit geval letterlijk zeggen: op de snelweg oversteken, door kleine straatjes met een helling van 10000000 graden. Om uiteindelijk wel het museum te vinden. Hier werden we door een heel vriendelijke mevrouw aangekleed in itraditionele kledij. Feike vond dat leuk!!! ( nee). Daarna een uurtje of 2 doorgebracht en de geschiedenis van korea langs zien komen. Heel interessant. Omdat het regende was het de beste dag om naar het strand te gaan. Hundae beach. We hebben daar een bekend persoon gezien! ( denken we en vinden we, want het was geen koreaan en het filmfestival is bezig en volgens ons boekje lopen er bekende mensen rond. Dus. ) Omdat het bleef regenen zijn we toch weer naar de stad gegaan, want er was mannenvleesch beloofd aan Feike. Na een kleine zoektocht vonden we een plekje. Met vleesch en een bakplaat. En een mevrouw die het vleesch erop legde. Wederom een ontstelde Feike, die liever zelf de bakplaat wilde bedienen en dat dus ook heel snel zelf deed toen het tijd was voor meer vlees. Ze keken er niet vreemd van op. Omdat de lotte mall hier een heel groot ding is, zijn we toch gaan shoppen. Deze mall is 12 verdiepingen hoog en heeft een buitentuin op twee verdiepingen en daarbij ook nog eems een heel erg mooi uitzicht over de gehele stad(sdelen). Er moest een boekje en een crème komen. Gelukt! Whoootiedoo. Dit heeft nogal wat voeten in de aarde gehad (Of stampvoeten, 't is maar hoe je t bekijkt) Vandaag gaan we ( vrijdag de 13e, er kan een hoop misgaan. Grapje moeders, komt allemaal goed) met de nachtferry naar jeju (zjezju, anders worden ze boos). Mogelijk staan we niet op de passagierslijst, maar dit zal ook wel weer goed komen. :). Er was zelfs een gevalletje van London valling, maar ik heb niet opgenomen. Dus niemand weet waarom London's calling. Daar gaan we hiken en gewoon zijn. Het schijnt op Hawaï te lijken. Dat komt mooi uit, want daar wilde ik ook nog graag heen. Oh en ze hebben daar een teddybeermuseum en een sex museum. We krijgen het druk. Als we niet zinken, horen jullie snel van ons.
jullie kunnen zo 'de film in' met die kledij; geinig toch!
Veel plezier!